De huizenprijzen zijn licht gedaald, overbieden is niet meer de standaard en er staan weer meer woningen te koop. Het aantal hypotheekaanvragen van jongeren tot en met 28 jaar steeg in januari dan ook met een kwart ten opzichte van het jaar ervoor, becijferde De Hypotheker onlangs. En waar in 2022 nog 15 procent van alle aanvragen werd gedaan door jonge kopers, was dat in januari van dit jaar bijna het dubbele (27 procent). Het lijkt er dus op dat starters op de woningmarkt weer wat mogelijkheden zien.

Aan de andere kant is de hypotheekrente het afgelopen jaar zo fors gestegen dat de huizenprijzen nog veel verder moeten dalen om die stijging te compenseren. Woningen zijn dan wel goedkoper dan een jaar geleden, maar door de gestegen rente zijn de maandlasten voor starters alsnog hoger dan ooit. Het gevolg is dat de gemiddelde koopwoning (à 424.700 euro) nog steeds vrijwel onbereikbaar is voor kopers die geen overwaarde of deels afbetaalde hypotheek meenemen.

Het is als starter nog altijd vooral een kwestie van mazzel hebben. Dat een woning je wordt gegund voor een schappelijke prijs, dat je wat geld hebt kunnen sparen, dat je net op het juiste moment wordt ingeloot voor een betaalbaar nieuwbouwproject of dat je bent gezegend met twee rechterhanden, waardoor een goedkope bouwval een reële optie is.

Eenverdiener Miranda en starter Valeska lukte het met veel mazzel én wat creativiteit om op de oververhitte woningmarkt een huis te vinden. Ze vertellen hoe.

‘Ik wilde mijn adoptiedochter meer bieden dan mijn kleine huisje’

Miranda Tollenaar (49) moest dringend op zoek naar een nieuwe woning toen zich na lang wachten een vurig gewenste huisgenoot aandiende. Ze schakelde een tv-programma in, dat haar vooral hielp open te staan voor opties waar ze zelf niet zo snel aan zou denken.

“Ik woonde op 46 m2 en was daar best heel gelukkig. Het was een sfeervol arbeidershuisje uit 1910, dicht bij het centrum van Arnhem. Maar toen ik na een adoptieprocedure van elf jaar te horen kreeg dat er een meisje op me wachtte in Haïti, werd het tijd voor wat groters. Ik had maar één slaapkamer en wilde mijn adoptiedochter meer bieden dan dat.

Vanaf maart 2021, het moment dat ik wist dat ze kwam, kwam er een soort nesteldrang bij me naar boven. Ik had jarenlang een ledikantje in mijn kamer staan, om mezelf er dagelijks aan te herinneren dat er op een dag een kindje zou komen. Uiteindelijk kwam er geen baby of peuter, maar een ouder kind: Mica is inmiddels 6 jaar. Voor haar wilde ik een eigen kamertje hebben.”

Niet onmogelijk, wel heel lastig

“Ik hoopte heel hard dat het me voor haar komst nog zou lukken om mijn huisje te verbouwen of iets groters te vinden, maar de huizenmarkt zat niet mee. Volgens de hypotheekadviseur was het voor mij als doorstromer niet onmogelijk om iets te krijgen, maar het zou wel heel lastig worden.

Toen Mica vorig jaar mei kwam, was het me tot mijn spijt nog niet gelukt. Ondertussen had ik een tv-programma ingeschakeld om me te helpen bij mijn zoektocht. Ik hoefde niet zo nodig met mijn kop op tv, maar realiseerde me dat hun hulp wel de kans zou vergroten om een oplossing te vinden. Algauw leek het erop dat ik samen met hen zou gaan inzetten op een verbouwing, maar om de kijkers een beter inzicht te geven in de krappe woningmarkt, werd mij ook gevraagd om nog een aantal potentiële woningen te bekijken.”

“Aanvankelijk leek dat pad dood te lopen, ook met een cameraploeg in mijn kielzog. Steeds als ik een huis had gespot waar ik wel wilde wonen, was het al weg zodra ik de makelaar belde. Ik merkte dat als je een huis ‘pas’ zag als het op Funda stond, dat in veel gevallen al te laat was.

Midden in de zomer zag ik opnieuw een huisje dat me wel aanstond. Het was op loopafstand van de school van Mica, in een wat rauwere buurt. Daar aarzelde ik over. Uiteindelijk heb ik toch een bod uitgebracht, iets onder de vraagprijs. Met de wetenschap dat er veel kijkers waren geweest, verwachtte ik er niet veel van. Maar we hebben het zowaar gekregen. HuizenFixers, het tv-programma, heeft me een duwtje gegeven in de juiste richting, maar ik heb het uiteindelijk zelf gedaan.”

Doemscenario’s

“Ons nieuwe huisje heeft twee slaapkamers en een tuin. Het is 72m2, ruim anderhalf keer zo groot als mijn vorige woning. En de grap is: Mica slaapt alsnog bij mij in bed. Maar nu is dat een optie, geen noodzaak. We wonen er inmiddels heerlijk, de buurt is veel leuker dan ik dacht. Ik kan wel van de daken schreeuwen hoe blij we zijn dat het is gelukt.

Het kan dus wél, in je eentje een huis kopen. Ik werk in de kinderopvang en heb dus echt geen buitensporig salaris. Dat wil ik anderen meegeven: laat je niet meteen van de wijs brengen door alle doemscenario’s over de woningmarkt. Soms opent zich zomaar een deur waar je dat zelf niet had kunnen bedenken.”

‘In de kraamtijd belde de makelaar: of we het huis nog wilden?’

Valeska (42) en haar man Matt (42) stelden hun woonwensen noodgedwongen bij, waarna het ze met wat geluk lukte een nieuwbouwhuis te bemachtigen.

“In maart 2021 besloten we eens naar een hypotheekadviseur te stappen om te kijken hoeveel we konden lenen. Dat viel niet tegen, maar we merkten al snel dat het haast onmogelijk was om voor dat bedrag een huis te kopen dat in de buurt kwam van wat we in ons hoofd hadden. Bezichtigingen zaten al vol voordat de huizen op Funda stonden en zo’n beetje alles werd ver boven de vraagprijs verkocht. 

We wilden aanvankelijk in Noord-Holland blijven wonen, met een voorkeur voor Haarlem. Dat bleek alleen volstrekt onbetaalbaar, dus die wens hebben we snel laten varen. Omdat onze familie in Amersfoort woont, zijn we daar in de buurt gaan kijken. Uiteindelijk hebben we twee keer een bod gedaan op een huis. Vooral bij de laatste waren we heel teleurgesteld dat we het niet kregen, hoewel er niet eens genoeg slaapkamers waren voor ons gezin. We werden met meer dan een ton overboden. Achteraf gezien ben ik blij dat dat niet is doorgegaan, want dan hadden we nu ook nog een enorme zak geld nodig gehad om het huis te verduurzamen.”

“Zo’n oververhitte markt dwingt je om je grenzen te verleggen; we namen flinke financiële risico’s, zoals bieden zonder voorbehoud van financiering en maximaal lenen. Nadat we zo fors waren overboden, besloten we de zoektocht naar een bestaande woning te staken. Het was gekkenhuis. Toen zijn we ons op nieuwbouw gaan richten, omdat je daar in ieder geval niet overboden wordt.”

Iets extra’s doen om op te vallen 

“We hebben alle lopende nieuwbouwprojecten tussen Amsterdam en Amersfoort opgesnord. Het eerste project waar we ons inschreven was in Hilversum, dat we nauwelijks kenden. Of het heeft geholpen zal ik nooit weten, maar een dag voor mijn bevalling – ik was hoogzwanger van de tweede – bekroop me het gevoel dat ik nog iets extra’s moest doen om op te vallen tussen alle inschrijvingen. De brutaalsten hebben natuurlijk de halve wereld. 

Daarop heb ik de makelaar een mail gestuurd met twee korte alinea’s, waarin ik beargumenteerde waarom wij specifiek bouwnummer 2 wilden, de tussenwoning met de grootste tuin. Ik deed er een leuke foto van ons gezin bij en liet het verder los.”

“Een paar dagen later kregen we tot onze teleurstelling een algemene mail van de makelaar dat we het niet waren geworden. Ach ja, het was ook ons eerste bouwproject, we hadden niet de illusie dat we het meteen zouden worden. Onze focus ging direct weer naar onze pasgeboren baby. Maar twee dagen later belde de makelaar plots op. Hij had bouwnummer 2 toegewezen aan een ander stel, maar die wilden het niet. Of wij nog interesse hadden?”

Week over nadenken

“We zaten in onze kraamtijd, dus we moesten echt even omschakelen. Matt heeft gevraagd of we wat bedenktijd konden krijgen, en we hebben er zowaar een hele week over mogen nadenken. Dat was heel fijn. We zijn naar Hilversum gereden om daar een beetje rond te lopen en de sfeer te proeven. Het bleek er heel leuk. Ja, daar zagen we onszelf wel wonen.”

“Vorige week is ons huis opgeleverd en we zijn er dolgelukkig mee. We zitten in een rijtje van twaalf gelijkgestemden, op een na allemaal jongere mensen die net bezig zijn een gezin te stichten. Veelal doorstromers die met flinke overwaarde hun huis hebben kunnen verkopen. Als starter heb je toch veel eigen geld nodig om het allemaal te kunnen bekostigen. Alle extra opties in zo’n nieuwbouwhuis zijn niet goedkoop en ook daar moet je spaargeld voor hebben.”

Ongelooflijk veel geluk

“Met de huidige rente hadden we dit huis niet kunnen kopen, dus voor ons is het op het juiste moment gekomen. Onze maandlasten zijn fors, maar dat is nu eenmaal de prijs die je betaalt als starter. Huren in de vrije sector is ook duur. Nu zijn we in ieder geval begonnen aan onze wooncarrière, zoals dat heet. Ik denk dat we vooral ongelooflijk veel geluk hebben gehad.

Tegen andere starters zou ik dan ook willen zeggen: als voor jou nu het moment is om een eigen huis te kopen, ga ervoor! Breid je zoekgebied uit, geef niet op en blijf je inschrijven voor nieuwbouwprojecten. Hopelijk komen er snel meer betaalbare starterswoningen op de markt.”