[ad_1]
Het Northwell Health’s Feinstein Institutes for Medical Research in New York zoekt al langer naar middeltjes om mensen als Thomas te helpen. Hij is de eerste die een neurale bypass kreeg, een technologie die zijn hersenen, ruggenmerg en lichaam met elkaar verbindt in de hoop zijn vermogen om te bewegen en zijn tastzin terug te krijgen. Ook buiten het laboratorium.
Tot nu toe lijkt de therapie aan te slaan. Thomas kan nu zijn armen optillen en voelt prikkels op zijn huid. “Het is een supergevoel”, zegt Thomas, “om terug iets te kunnen pakken en te voelen.”
Toen Thomas in 2021 als ‘proefkonijn’ werd uitgekozen, kon hij zelfs zijn armen niet van de leuning van zijn rolstoel optillen. Ze hadden hem allerlei beloftes gedaan, maar toen hij allemaal minder snel ging dan hij had gehoopt, raakte hij gefrustreerd.
Dat veranderde na een operatie van 15 uur in maart 2023, waarbij neurochirurg Dr. Ashesh Mehta vijf kleine, fragiele elektrodes plaatste in de hersenen van de patiënt. Om te bevestigen dat hij de juiste plekken had gevonden, maakte Mehta Thomas wakker tijdens de operatie en stimuleerde hij die delen van de hersenen die zijn armen lieten bewegen. Onmiddellijk, zegt hij, kon Thomas voor het eerst in bijna drie jaar wat van zijn vingers voelen.
Elektroden
Als Thomas nu aan bewegen denkt – hij stelt zich bijvoorbeeld voor dat hij in een fles knijpt – worden elektrische signalen in zijn hersenen naar een versterker op zijn schedel, die de signalen via een HDMI-kabel doorgeeft aan een spelcomputer die een paar meter verderop staat. De computer decodeert die berichten en stuurt een signaal naar elektroden die op de huid van Thomas zijn geplaatst, die de spieren stimuleren die hij nodig heeft om de beweging uit te voeren die hij voor ogen heeft. Het geheel gebeurt bijna in realtime, al kost het moeite van Thomas om zich de beweging voor te stellen en te proberen.
Gevoel komt terug
Naast beweging krijgt Thomas ook gevoel terug. Wanneer hij een object of persoon aanraakt, sturen sensoren op zijn huid een signaal naar de computer, die vervolgens communiceert met de elektroden in zijn hersenen. Hij voelt nu een hand in de zijne, of een veer die over de sensoren op zijn vingertoppen strijkt. Aanraking voelt niet precies zoals het voor het ongeluk deed – Thomas beschrijft het als een uitbarsting van energie – maar het is een ongelofelijke vooruitgang.
“Iemands hand aanraken en voelen is zo’n belangrijk onderdeel van het leven”, zeggen de wetenschappers. Een nauwkeurige tastzin is ook essentieel voor het uitvoeren van functionele taken, zoals het dichtknopen van een overhemd of het vasthouden van een piepschuim koffiekopje zonder het te pletten.
En het stopt daar niet. De volgende stap is de man leren bewegen en voelen zonder dat hij aangesloten is op een computer in het labo.
Daarvoor heeft hij een nieuwe operatie ondergaan. Slechts een paar maanden de operatie kan Thomas zijn armen bewegen als hij niet is aangesloten op de computer en kan hij beschrijven waar op zijn arm hij wordt aangeraakt, zelfs met zijn ogen dicht. Het team heeft ook kleine natuurlijke bewegingen in zijn vingers waargenomen.
Wetenschappers hopen op termijn meer mensen zoals Thomas te kunnen helpen. Ook patiënten met minder uitgebreide verlamming, zoals mensen die een beroerte hebben gehad of die geen hersenoperatie willen ondergaan. Als het systeem werkt voor die bevolkingsgroepen, is dat een enorme stap vooruit en kunnen miljoenen mensen wereldwijd worden geholpen.