Net als de mannen kregen de vrouwen ook heel wat kasseien op het menu in Nokere Koerse. Van de 129 kilometer, ging het maar liefst vijftien kilometer over kasseizones. Om het geheel, toe aan zijn vierde editie, nog wat bij te kruiden, stonden er ook nog eens negen beklimmingen op het programma, met in totaal 825 hoogtemeters. Wie geregeld met de fiets rijdt, weet dat dat geen pretje is.

Veel gegadigden waren er dan ook niet om voor de vroege vlucht te kiezen. Opgeschrikt door enkele valpartijen en heel wat pech in het peloton, ontstond er na dertig kilometer toch een kleine kopgroep. Een opvallende naam daarin: Lotte Kopecky. Kopecky verloor afgelopen week haar oudere broer, maar wou toch aan de start staan van deze wedstrijd om haar zinnen wat te verzetten. “Haar eigen keuze”, verklaarde ploegleider Danny Stam nog voor de start. Een vrijgeleide kregen de vijf vluchters echter niet. Het peloton nam het vijftal snel weer te grazen.

Bij een tweede poging van Kopecky om weg te geraken, was het wel raak. Deze keer kreeg onze landgenote Roseman-Gannon, Henderson en Lach met zich mee. Het tempo van Kopecky bleek echter te hoog te liggen voor Roseman-Gannon en Lach. Enkel Henderson kon zich in het wiel nestelen. Met z’n tweeën trokken ze naar Nokere. Al hield het peloton het duo altijd binnen schot.

Kopecky soleert naar de winst

Op 44 kilometer van de finish was de samensmelting dan ook een feit. Het sein voor Kopecky om zich op kop te zetten in dienst van ploeggenote Lorena Wiebes. Onder impuls van een stevig SD Worx-blok verbrokkelde het peloton. Toch ging het niet snel genoeg voor enkelingen. Daniek Hengeveld trok stevig door, maar in haar enthousiasme kwam de Nederlandse stevig ten val. Weg voorsprong, weg winstkans. De aanval van Aude Biannic was er wel een waar panache op zat. De Française zorgde er nog even voor dat Kopecky en co. tempo moesten maken. Dat deed Kopecky met verve. Op twaalf kilometer van de finish trok onze landgenote nog eens ten aanval. Biannic was er binnen de kortste keren aan voor de moeite. Maar met Gasparrini kreeg Kopecky niet de ideale metgezel met zich mee. De Italiaanse had in het peloton een sprintster als ploegmaat en werkte dus niet mee.

De aanval van Kopecky zette Team SD Worx in een zetel. Met Lorena Wiebes had de ploeg van Kopecky namelijk een belangrijke troef in handen. Werden Kopecky en co. nog gegrepen, dan was er altijd nog Wiebes.

Zover kwam het uiteindelijk niet. Onze landgenote had duidelijk geen zin in een sprint en ging er enkele kilometers voor de finish alleen vandoor. Gesteund door de gedachte aan haar broer reed ze haar metgezellen uit het wiel en soleerde ze naar de overwinning. Een bijzonder knap eerbetoon voor haar broer. In de achtergrond won Wiebes oppermachtig de sprint van het peloton.