Volgens Anaïs Marin “voedt het gebrek aan verantwoording voor mensenrechtenschendingen een klimaat van angst onder de slachtoffers en hun families”.

Marin herinnerde de Mensenrechtenraad eraan dat ze twee jaar geleden al had gewaarschuwd voor de “totalitaire wending” die Minsk had genomen, wat bleek uit de “minachting voor mensenlevens en menselijke waardigheid” tijdens het harde optreden tegen vreedzame demonstranten in 2020.

In haar jaarverslag stelt Marin dat er nog steeds meer dan 1.500 mensen om politieke redenen worden vastgehouden, met een dagelijks gemiddelde van 17 willekeurige arrestaties sinds 2020. “Ik heb goede redenen om aan te nemen dat de omstandigheden van detentie opzettelijk strenger worden gemaakt voor mensen die op politieke gronden zijn veroordeeld, door hen in disciplinaire cellen te plaatsen voor kleine overtredingen van de gevangenisregels”, zei ze.

Mensenrechtenactivisten worden voortdurend vervolgd, voegde Marin nog toe, en meer dan 1.600 “ongewenste organisaties zijn met geweld ontbonden, waaronder alle overgebleven onafhankelijke vakbonden”. “Dit illustreert een weloverwogen beleid van de staat om de burgerlijke ruimte te zuiveren van de laatste dissidente elementen.”

Tot slot beweerde Marin ook dat onafhankelijke media als “extremistische organisaties” worden bestempeld en dat de academische vrijheid “systematisch wordt aangevallen”.