Zijn baan klinkt als een gimmick: duikpak aan, golfballen oprapen uit de vijvers, even de blubber eraf schrobben en doorverkopen. Maar dit is allang geen hobby meer, dit is een lucratieve business. In zijn loods liggen tot zes meter hoog golfballen opgestapeld. Het zijn er 1,5 miljoen, schat Nicky in. Ze worden nu nog met de hand schoongemaakt en gesorteerd op merk, model en kwaliteit. Daarna worden ze doorverkocht aan golfers, golfbanen of de Decathlon, waar de tweedehands ballen online worden verkocht.

Als hobby begonnen

Dit alles begon als een hobby. Nicky groeide op zonder vader. Het gezin kwam rond van de uitkering van zijn moeder. “Mijn moeder is mijn beste vriendin. Ze staat altijd achter mij en mijn broertje. Ze helpt me ook in het bedrijf en kookt voor me als ik laat thuis ben. Dan staat er een bordje eten klaar.”

Doordat er thuis vroeger weinig geld was, heeft Nicky altijd hard gewerkt als hij iets wilde hebben. Dat ‘iets’ waren voornamelijk visspullen, vertelt hij. Als jochie van twaalf vertrok hij elk weekend met een hengel en wat aas naar een plas in de buurt en genoot daar van de rust aan het water. De Kurenpolder, de plas aan de rand van de Biesbosch waar de palingen en snoeken zwommen, lag aan een golfbaan. Als zijn broodtrommel leeg was, vulde hij die met golfballen die hij aan de waterrand vond. Hij maakte ze schoon en verkocht ze voor een euro per stuk aan golfers op de parkeerplaats.

Waarde in afval

Als zestienjarige regelde hij een baantje op de golfbaan. Daar maaide hij het gras. “Tegelijkertijd verzamelde ik de golfballen, die verkocht ik daarna op Marktplaats.” Kopen, verkopen. Waarde zien in ‘afval’, dat typeert Nicky. Later werkte hij in de milieustraat en viste regelmatig weggegooide spullen uit de containers. “Zoals een dure serie oude Donald Ducks en ik liet gasflessen herkeuren om ze daarna door te verkopen.”

Golfballen rapen bleef hij doen. Hij sloot een deal met de golfbaan waar hij werkte en werd ook gevraagd door andere banen in de buurt. Op een dag vroeg een Belgische eigenaar van drie golfbanen of Nicky de golfballen bij hem uit het water wilde halen. “Dat meertje was twee meter diep. Ik had alleen maar ballen geraapt uit vijvertjes tot kniehoogte en hoefde nooit koppie onder.”

Hij besloot zijn duikbrevet te halen en een duikuitrusting te kopen. Enkele maanden later reed hij naar België, zette een duikbril op, deed zijn mondstuk in en ging aan de slag.

Bedrijf of baan

Dit leidde drie jaar later tot zijn eigen bedrijf, golfballenederland.nl. Daar was hij alleen zo druk mee dat zijn eerste vaste baan bij het Waterschap in Den Bosch – hij verleende vergunningen – onder druk kwam te staan. “Collega’s hadden door dat ik onder werktijd te veel met mijn eigen bedrijf bezig was. Ik moest kiezen: of mijn bedrijf of mijn baan.”

Doe waar je hart ligt, dat heeft zijn moeder hem meegegeven. Probeer het maar. “Ik hou ervan grenzen op te zoeken, er gewoon voor te gaan”, zegt Nicky. Er is bij hem een lichte vorm van ADHD vastgesteld, vervolgt hij. Dat werkt vast in zijn voordeel. “Ik ben druk, heb veel energie, en die kan ik in dit werk goed kwijt.”

Het harde werken betaalde zich de eerste vier jaar niet meteen terug. Hij draaide net aan winst, of net verlies. Het was de concurrentie, denkt Nicky. “Maar ik zag een stijgende lijn in de klantenkring. Mijn familie steunde me en motiveerde me door te gaan.” Hij ging weer bij zijn moeder wonen om kosten te besparen en breidde zijn business uit met allerlei golf gerelateerde spullen.

Zijn webshop groeide niet alleen, ook het aantal golfbanen waar hij het water in mocht duiken. Inmiddels heeft hij een deal met 250 golfbanen in Europa. Hij duikt in Duitsland, Frankrijk, België, Zweden en Oostenrijk. “Die in Oostenrijk is echt prachtig. Omringd door hoge bergen en natuur.” Het water, helder en koud, klotste tegen een rotswand en stroomde er onderdoor, vertelt hij. Een waanzinnige plek dus om met een net in zijn hand het meer af te struinen op zoek naar golfballen.

Zwaar werk

Dat duiken is trouwens puur professioneel. Nicky vliegt niet speciaal naar tropische zeeën om naar vissen te kijken. En dat water is helaas nooit zo helder als in Oostenrijk. De meeste vijvers, meren en plassen op Europese golfbanen zijn modderpoelen met een dikke sliblaag op de bodem. Nicky waadt dan met een net in zijn hand door een mengsel van dorre bladeren en modder, op zoek naar ballen. “Het is zwaar werk”, geeft hij toe.

Het is ook zwaar omdat hij vaak om 04.00 uur ’s ochtends opstaat om rond zevenen op een golfbaan te staan. “Anders vliegen de ballen me om de oren.” Dat gebeurt overigens met enige regelmaat. “Ik ben vaak goed weggekomen”, lacht hij. Ooit kreeg hij een bal in zijn kraag. “Die viel uit de boom. Een collega is wel een keer geraakt door een golfer.”

Het is werk met een risico. Hij werkt in de lijn van de afslag naar de holes, daar liggen de meeste ballen. “Als ik twee meter onder water ben, merk ik er niks van als een golfbal boven me in het water terechtkomt. Daarom beginnen we ’s ochtends vroeg met de oppervlakkige wateren en eindigen we onder water.”

Duizenden toeschouwers

Vorig jaar werd hij gevraagd voor de DP World Tour Final, een wereldwijd golftoernooi gesponsord door een staatsbedrijf in Dubai (Dubai Ports World). “Dit was absoluut mijn hoogtepunt. Ik dook daar tijdens de finale de ballen uit het water.”

De golfwereld wil verduurzamen. Om de verkoop van tweedehands ballen te promoten werd Nicky gevraagd voor de ogen van duizenden toeschouwers en diverse camera’s de ballen uit het water te halen. De 130.000 ballen die hij in Dubai en bij eerdere DP-toernooien had verzameld, werden uitgedeeld aan organisaties die golf inzetten bij jongeren en mensen die kansarm zijn.

Wereldwijde aandacht

Door deze actie kreeg hij wereldwijd aandacht voor zijn bedrijf. “Ook media uit de hele wereld doken erbovenop en we kregen talloze aanvragen van golfclubs.” Daar moesten we iets mee, dacht Nicky. Dus zette hij samen met een vriend een nieuw internationaal bedrijf op, Golf Square International. Ze duiken nu ook bij verschillende golfbanen in het Midden-Oosten zoals in Dubai, Abu Dhabi, Egypte en Qatar.

Nicky en zijn zakenpartner hebben het druk. Inmiddels hebben ze drie werknemers en een aantal zzp-duikers. De werknemers zijn allemaal professioneel duiker geworden en kregen een golfopleiding. Om de regels van het spel te begrijpen en zo hun eigen veiligheid te garanderen. “Omdat het voor of na sluitingstijd van de baan vaak te donker is om te duiken, doen we dat als de baan open is. We mogen geen hinder veroorzaken, daarom moeten we weten wat een veilige werkomgeving is en waar het gevaarlijk is. De profs slaan de bal haast nooit in het water. Maar de minder geoefende golfer wil daar nog weleens een bal verliezen.”

Eerste golfballensorteermachine van Europa

Zijn team haalt zoveel golfbanen uit het water dat hij nu een nieuwe loods van 2000 m2 aan het bouwen is. Nicky heeft naar eigen zeggen driehonderd soorten ballen die worden verkocht onder vier verschillende kwaliteitsnormen. Zit er een kras op? Is het een dure bal of een goedkope?

Er liggen nog 1,5 miljoen ballen in de oude loods en ze komen handen tekort voor het schoonmaken en sorteren ervan. Daarom heeft hij geïnvesteerd in een machine die dit werk overneemt. “20.000 golfballen komen in een trechter. Die gaan dan op een lopende band en worden door drie camera’s gefotografeerd. Met luchtdruk worden de ballen van de band in de juiste bak geblazen.”

Miljonair worden

Het is volgens hem de eerste golfballensorteermachine van Europa, ontworpen door een bedrijf dat ook machines maakt om appels, paprika’s en koekjes te sorteren. Hij hoopt er nog verder mee te groeien. Niet alleen voor de euro’s – al wil hij wel miljonair worden – ook voor de natuur. “Waarom nieuwe kopen als er nog duizenden tweedehands ballen goed genoeg zijn? Natuurlijk moet het iets opleveren, maar ik hou ook van de natuur. In het bedrijf gebruiken we geen plastic meer en werken we met biologisch afbreekbare schoonmaakmiddelen als we de ballen schoonmaken.”

Nicky heeft een tomeloze energie. Omdat hij van zijn hobby zijn werk heeft gemaakt, voelen de vele uren die hij in zijn zaak steekt vaak niet eens als werk. Deze week gaat hij weer duiken in het Belgische Nijvel, op een van de mooiste golfbanen die er zijn, zegt Nicky. “Het is op een landgoed van een 16e-eeuws kasteel omringd met eeuwenoude bomen. Ik vind het fantastisch dat ik op dit soort bijzondere plekken mag werken.”

Zondaginterview

Elke zondag publiceren we een interview in tekst en foto’s van iemand die iets bijzonders doet of heeft meegemaakt. Dat kan een ingrijpende gebeurtenis zijn waar hij of zij bewonderenswaardig mee omgaat. De zondaginterviews hebben gemeen dat het verhaal van grote invloed is op het leven van de geïnterviewde.

Ben of ken jij iemand die geschikt zou zijn voor een zondaginterview? Laat het ons weten via dit mailadres: zondaginterview@rtl.nl

Lees hier de eerdere zondaginterviews.