In alle studentensteden is er een groot tekort aan betaalbare woonruimte. Tegelijkertijd zijn er veel mensen die ruimte in hun woning overhebben en wel een extra zakcentje kunnen gebruiken. 

Steeds meer mensen besluiten daarom een leegstaande kamer te verhuren aan een student, ziet Daan Donkers, medeoprichter van Hospi Housing. Dit platform koppelt studenten aan hospita’s in heel Nederland. 

Badkamer delen

In de hospita-constructie trekt een student in bij iemand anders, of bij een gezin. De student heeft een eigen kamer, maar deelt vaak voorzieningen als een badkamer en keuken. De prijzen voor zulke kamers ligt vaak aanzienlijk lager dan bij zelfstandige woonruimte – als die er al is. 

Inmiddels gaat het aantal verhuurders dat zich bij Hospi Housing heeft ingeschreven richting de 1500, zegt Donkers. Het aantal studenten dat via het platform een kamer zoekt is vele malen groter: er staan zo’n 20.000 woningzoekenden ingeschreven. 

Ook gemeenten zien in de hospitaverhuur een oplossing voor het tekort aan studentenkamers. Onder meer de gemeenten Delft en Amsterdam werken daarom actief samen met platforms als Hospi Housing, om zoveel mogelijk studenten onderdak te bieden. 

Anderhalf jaar op zoek

Robin de Hoogh is zo’n student. Hij huurt sinds ongeveer acht maanden een woning in Utrecht, waar hij een master Nanomaterials Sciences volgt aan de Universiteit Utrecht. De 22-jarige Robin, die oorspronkelijk uit Zuid-Limburg komt, zocht anderhalf jaar tevergeefs naar een kamer. 

“Uiteindelijk vind je gewoon niks”, zegt Robin. “Ik stond te kort ingeschreven om aanspraak op een kamer te maken. Dat maakt het moeilijk voor iemand die net te ver weg woont, met het openbaar vervoer ben ik 3 uur onderweg vanuit Limburg.” 

In een laatste poging toch onderdak te vinden, plaatste hij een bericht op Facebook. “Dat is massaal gedeeld, en zo ben ik uiteindelijk in contact gekomen met Heidi.”

Heidi had een kamer te huur, waar Robin nu woont. “We hadden meteen een heel goede klik. In eerste instantie was bij een hospita wonen niet mijn doel, maar ik heb geen spijt van de keuze. Het bevalt hartstikke goed. Heidi is superaardig, en ze geeft mij alle vrijheid. Ze is net een tweede moeder.”

Uiteraard zijn er wel afspraken over laat thuiskomen en bezoek. “Ze vond het leuk als er een student kwam wonen, maar niet iemand die iedere week volledig gaat feesten. Een keer kan wel gebeuren, maar niet iedere week. Ik ben van mezelf gelukkig vrij rustig”, zegt Robin.

Aanvulling op inkomen 

Voor veel verhuurders is een inwonende student een prettige aanvulling op hun inkomen. Dat geldt ook voor Frans de Haan uit Eindhoven. Hij is 88 jaar en woonde tot voor kort alleen. Nu deelt hij zijn huis met een student. 

“Eigenlijk doe ik het voor het geld”, zegt meneer De Haan. “Ik heb aow en een klein pensioentje. En ik vind dat ik iets extra’s moet hebben.”

Daarom verhuurt hij sinds deze zomer zijn zolderkamer. “Mijn jongste zoon heeft in die kamer geslapen. Hij is het huis uit gegaan”, vertelt De Haan. “Toen mijn vrouw overleed, verveelde ik me. Toen ben ik die zolderkamer zelf opnieuw gaan isoleren. Toen dat klaar was dacht ik: nu kan ik de kamer wel verhuren.”

Ook meneer De Haan heeft regels opgesteld om ervoor te zorgen dat het samenleven goed verloopt. “Niet de kraan onnodig laten lopen. Niet te lang douchen, geen drank en drugs. Bezoek is toegestaan, maar overnachten niet. Als hij een relatie krijgt mag die best eens blijven slapen, maar niet iedere nacht.” 

Woonbond: voor- en nadelen

Volgens de Woonbond, die opkomt voor de belangen van huurders, heeft hospita-verhuur voor- en nadelen.

“Op zich kan het voor de korte termijn voor veel studenten een oplossing bieden. Maar het mag geen reden zijn voor gemeentes om nieuwbouw en uitbreiding van studentenwoningen naar beneden bij te stellen”, zegt Mathijs ten Broeke van de bond. 

Hij wijst erop dat huurders die bij een hospita wonen minder huurrechten hebben dan huurders van een zelfstandige woonruimte. “Er is standard sprake van 9 maanden proeftijd, waarin de verhuurder de overeenkomst zonder reden kan beëindigen”, zegt Ten Broeke. Daarna geldt in principe de huurbescherming als normaal. 

“Wat ook gebeurt is dat onderling andere afspraken worden gemaakt. Dat is deels te begrijpen, omdat je toch iemand in huis neemt, maar we willen er vooral voor waken dat het voor extra onzekerheid zorgt.”