[ad_1]
“Mevrouw Crevits, ik smeek u, laat onze kindjes niet in de steek”, klinkt het vrijdag op de Instagrampagina van Véronique Leysen (37). Het incident bij een onthaalmoeder in Kessel-Lo afgelopen donderdag is de druppel voor de voormalige actrice en presentatrice. “Dit gaat niet over politiek. Dit gaat over onze baby’s.”
“In mijn comfortzone zal er vandaag niets gebeuren”, onder dat motto richt Véronique Leysen zich rechtstreeks tot Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Hilde Crevits (CD&V). Dat doet ze naar aanleiding van het zoveelste incident bij een onthaalmoeder waarbij donderdag in Kessel-Lo een baby van zes maanden overleed aan een schedelfractuur.
“Wat zijn wij aan het doen?”, vraagt de voormalige actrice en presentatrice zich luidop af voor haar 275.000 volgers. “Hallo Hilde, ik wil hier niet nog eens alle krantenkoppen van de afgelopen weken overlopen, maar ik neem het op voor zij die niets kunnen zeggen. Onze baby’s – de volwassenen van morgen – krijsen.”
“Ze worden getraumatiseerd, mishandeld, sommigen voor het leven gehandicapt en enkelen zelfs gedood. Ze kunnen niets zeggen, alleen huilen of krijsen. En dat komt ons net goed uit, want dan kunnen wij wegkijken”, stelt de mama van drie die vandaag als designer actief is. “Zorgverleners stoppen een voor een omdat ze onder die druk niet verder kunnen. Omdat ze niet naar waarde geschat worden. Omdat wij niet investeren. Omdat wij ze tot het uiterste drijven.”
“Van mama tot mama, ik smeek u”
Met haar speech wil Leysen vooral benadrukken hoe belangrijk de eerste maanden van een mensenleven zijn. “De eerste duizend dagen wordt er een fundament gezet. Zorgverleners zetten dat fundament. Dit gaat niet over politiek. Dit gaat over onze baby’s, de maatschappij van morgen.” Daarom doet ze een duidelijke oproep aan de minister van Gezin. “Mevrouw Crevits, please. Van mama tot mama. Van burger tot politica. Ik smeek u. Laat die kindjes niet in de steek.”
Haar smeekbede sluit ze af met een boodschap voor haar volgers. “Mensen zullen zeggen dat we niets kunnen doen. Fout. Wij kunnen heel veel doen. Wij kunnen ons mobiliseren. We hoeven niet te stemmen op mensen die vooruitgang tegenhouden. Wij hebben de macht.”