[ad_1]
Thijs Ulens zag vanuit de achtergrond ploegmaat Rutger Wouters zegevieren. — © GOYVAERTS
Rutger Wouters won zaterdag de door regen, hagel en wind geteisterde Memorial Jos Huysmans voor het tweede jaar op rij. Zijn teamgenoten Niels Vandyck en Thijs Ulens eindigden respectievelijk als vierde en vijfde en vierden mee de derde zege van de Limburgse veelvraat. “Ik geloofde zelf even in de overwinning”, aldus Ulens.
Leon Ceulemans
Thomas Demolder uit Booischot trok in de Memorial Jos Huymans als eerste ten aanval. “Ik wil mij, in wat zeker mijn laatste seizoen wordt, vooral tonen in de koersen in mijn buurt”, aldus de renner van het Van Mossel Heist Cycling Team. “Vandaar die vroege actie. Al was het uiteraard ook de bedoeling om het kaf van het koren te scheiden. Ik denk niet dat ik daardoor in de finale krachten te kort kwam. Ik ondervond vooral hinder van een haperend versnellingsapparaat, waardoor ik te groot moest rijden op het moment toen de latere winnaar bergop zijn duivels ontbond en ik even moest passen.” Demolder eindigde toch nog knap zesde, in het spoor van een andere uitblinker uit de streek, de 31-jarige Thijs Ulens uit Mechelen. “Ik zette op enkele ronden van het einde samen met mijn ploegmaat Niels Vandyck en Daan Mariën nog een aanval op”, aldus de gewezen vice-Belgisch kampioen op de 400m horden.
Op zijn best bij slecht weer
Dat regen, hagel en wind de wedstrijd bijzonder lastig maakten (91 van de 117 deelnemers werden uit de wielen gereden of gaven er vroegtijdig de brui aan, red.), kon de renner van het Vlaams-Brabantse Team Thielemans-De Hauwere niet deren. “Raar maar waar, maar ik koers graag in deze omstandigheden”, grijnsde Ulens achteraf. “Dan voel ik mij eigenlijk op mijn best. Daarom ook dat ik op het laatst zelf even in de overwinning geloofde. Maar allicht door die overmoed, maakte ik de fout om de sprint van te ver in te zetten en vielen er ook nog eens enkele achtervolgers op onze nek.”
Eén van hen was zijn teamgenoot Rutger Wouters, die met een sterk eindschot de overwinning naar zich toetrok. Het was weeral de derde zege dit seizoen voor de Limburgse veelvraat. “Of wij voor hem de rode loper uit rolden, door die ontsnapping op drie ronden van het einde?”, herhaalde de Klein-Brabander Niels Vandyck, die vierde eindigde, onze vraag. “Ik denk het niet. Rutger was gewoon de beste en heeft deze zege enkel en alleen aan zichzelf te danken. Dat Ulens en ik ook dicht eindigden, maakt duidelijk dat we hier ook als ploeg zeer sterk voor de dag kwamen”, besluit Vandyck.
