[ad_1]
Enkele vrijwilligers van de Bosgroep die wekelijks de tuin komen opknappen, met Gerda in het midden. — © dvk
In de tuin van seniorenresidentie Meulenberg in Beveren is een eeuwenoude witloofkelder opgegraven. De kleine kelder was jarenlang overwoekerd door bramen en ziet nu voor het eerst sinds de oorlog terug daglicht. “Dit is een unieke vondst.”
Dieter Verschooren
Meulenberg is gesitueerd op en rond het domein van wijlen dokter Gerard De Paep in de Oude Zandstraat. Het gebouw werd tijdens de Tweede Wereldoorlog hevig onder vuur genomen. Om de kogels te ontvluchten zochten de familie De Paep en enkele buren onderdak in hun oude witloofkelder in de tuin. De kleine ruimte van twee meter op drie en anderhalve meter hoog deed vroeger dienst om witloof in op te kweken, maar werd na de oorlog begraven en vergeten. Intussen was het valluik volledig overwoekerd geraakt door braamstruiken en niemand wist nog waar de kelder zich juist bevindt, zelfs de kinderen van dokter De Paep niet.
(Lees verder onder de foto)
In de kelder is nog te zien dat er witloof gekweekt werd. — © dvk
Gerda Drieghe houdt zich al jaren bezig met de geschiedenis van Beveren en wist van het bestaan van de kelder. Wanneer ze tijdens de opruim van het bos plots op een valluik stootte, werd meteen duidelijk dat ze de heilige graal herontdekt had. “Elke woensdag komen we met enkele vrijwilligers samen om de tuin van seniorenresidentie Meulenberg op te knappen”, vertelt Gerda. “Het park was volledig verwilderd en de meiklokjes hadden geen licht meer om boven te komen. Terwijl we druk bezig waren om alle braamstruiken te verwijderen, kwamen we plots een harde plaat tegen. Het bleek al snel om het valluik te gaan dat toegang geeft tot de kleine witloofkelder van de familie De Paep. Een heel unieke vondst, waar we met de Bosgroep toch wel trots op zijn.”
Opnieuw witloof kweken
Binnen zie je nog duidelijk het bed waar het witloof op groeide. Maar verder is er niks te zien, zelfs geen spinnenwebben. “Het is opvallend hoe goed de kelder bewaard is gebleven”, zegt Gerda. “We willen dit mooie stukje erfgoed echter niet opnieuw ingraven en verloren laten gaan. Het zou leuk zijn om hier een soort toeristische attractie van te maken of om de bewoners van Meulenberg te overtuigen om een wandeling te maken in de mooie tuin. Op termijn zou het ook wel leuk zijn om hier terug witloof in te kweken zoals men dat eind 19e eeuw deed.”
Geen mosselsouper dus dit jaar in Meulenberg, maar witloof in de oven met zelf geteelde groenten uit eigen tuin. Intussen steken heel wat bloemen terug de kop op en herleeft de tuin van dokter De Paep als nooit tevoren. Wie weet welke parels komen hier nog boven…
